Bu haftaki kontrolde doktoruma “bazen Uras’ın çok gerindiğini, bunun bende bazen –acaba sancı da ben mi anlamıyorum- hissi oluşturduğunu söyledim. Ultrasondan sonra NST yaptı doktorumuz. Neyse ki sancı yok ve zaten sancıyı çok net anlayabileceğimi de söyledi. NST sonucumuz da gayet güzeldi. Tıpır tıpır atarken kalbi arada bir coşup 170-180leri görüyordu canım oğlum. Bu arada doktorumuz ultrason incelemesi sırasında plasentada kireçlenmeler (plasentanın yaşlanması da deniliyor) olduğunu ve bu yüzden doğum için gününün dolmasını beklemeyecek gibi göründüğünü söyledi. Benim 40 haftam 18 Nisan’da doluyor normalde. Ama öyle bugün yarın doğuracağım gibi bir durum yok. Haftaya pelvik muayene yapalım dedi doktorum.
Evde sıkıldığım zamanlarda iki arkadaşımın yanında alıyorum soluğu :) Biri Banu, diğeri Belgin. Artık ya Belgin'in ofisinde ya da Banu'nun mağazasında doğuracağımı düşünmeye başladık :))) İnsanın sağlam dostlara sahip olması çok güzel bir duygu...
Bu arada uzun süredir botlarımı / spor ayakkabılarımı sevgilim bağlıyor :) Eğilmem artık mümkün değil çünkü!
